قال امام امیرالمومنین على (علیه السلام):
و اقام الصلوة فانها الملة.
(نهج البلاغه خطبه 110)
امام امیرالمومنین علی (علیه السلام) میفرماید:
بر پا داشتن نماز نشانه اصلى ملیت در دین اسلام است.
برگرفته از:
کلام برتر (سخنان حضرت على (ع) درباره نماز)_کرمیان زیارانى
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
در یکى از نشریه ها از قول فرزند امام خمینى(ره) آمده است:
1 - شبى که از پاریس عازم ایران بودیم، امام در هواپیما براى نماز شب برخاستند و چنان مى گریستند که خدمه ارفرانس، تعجّب کرده بودند و شنیدم که پرسیده بودند: آیا امام از چیزى ناراحت هستند؟ من گفتم که کار هر شب امام است.
2 - وقتى امام را از قم مى بردند براى زندان [در عصر طاغوت] امام با حالتى نماز شب خواندند که یکى از همراهیان بعداً به من گفت: که ما تحت تأثیر شدید نماز امام واقع شدیم و یکى از آنها تا تهران گریه کرده بود.
برگرفته از:
داستانهاى شیرین از نماز شب_سید عبدالله حسینى
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
- پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله):
اى على، پیوسته در پى نماز واجب، " آیة الکرسى" را بخوان که جز پیامبر، درستکار و شهید بر آن مواظبت نمى ورزد.
- کسى که در پى هر نماز واجب " آیة الکرسى" بخواند، تنها فاصله میان او تا در آمدن به بهشت، مرگ است.
- آن که در پى نماز واجب، "آیة الکرسى" بخواند، تا نماز دیگر در پناه خداست.
برگرفته از:
الصلاة فی الکتاب و السنة_محمد محمدی رى شهرى
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
استاد علاّمه طباطبایى (قدّس سرّه) مى فرمودند:
چون به نجف اشرف براى تحصیل مشرف شدم، به خاطر قرابت، خویشاوندى و رَحِمیّت گاهگاهى به محضر «مرحوم قاضى» شرفیاب مى شدم. تا اینکه روزى کنار در مدرسه اى ایستاده بودم که مرحوم قاضى از آنجا عبور مى کردند، وقتى به من رسیدند، دست خود را روى شانه من گذاردند و گفتند: «اى فرزند! دنیا مى خواهى نماز شب بخوان! و آخرت مى خواهى نماز شب بخوان!»
(مهر تابان (یادنامه علاّمه طباطبایى (1)، آیت الله سید محمد حسینى طهرانى، ص 16).)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
پروفسور توماس هایس لوپ:
مهمترین مطلبى که من در طول چندین سال تجربه و آزمایش به دست آورده ام این است که بهترین وسیله براى درمان بى خوابى نماز است. با این قید که من پزشکم این سخن را مى گویم که نماز بهترین وسیله اى است که تاکنون براى توسعه اطمینان و تسکین اعصاب و آسایش و نشاط شناخته شده که زمینه بى خوابى را برطرف مى گرداند. و به عبارت دقیق تر، مهمترین وسیله ایجاد آرامش در روان و اعصاب انسان نماز است.
(دین و روان، ویلیام جیمز، ص 168.)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
در حقیقت تربیت و انسان سازى در نماز است. امّا در صورتى که نماز، نماز واقعى باشد آن حالت خشوع و توبه و تذکر در انسان موجود باشد. خدا رحمت کند استاد بزرگوار ما حضرت امام (قدّس سرّه) را، ایشان مى فرمود: من در محضر آقاى ملکى تبریزى بودم، امّا نه به عنوان استاد و شاگرد، مى آمدم و مى نشستم. ایشان نیم ساعت قبل از ظهر به مدرسه فیضیه مى آمد و مى نشست. من از حالش مى فهمیدم که منتظر وقت نماز است. اصلاً نماز براى او یک کارى بود. ایشان نقل مى کرد که من روزى رفتم به منزل ایشان، دیدم مرحوم ملکى مشغول نماز است و در آن حال این مجذوب خدا، همه چیزش را خدا جذب کرده از خود به تمام معنا بى خود است، در حال قنوت بود و چنین زمزمه مى کرد.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
بعضی از مواردی که وضو داشتن در آنها مستحب است:
1- براى نماز میت؛
2- براى زیارت اهل قبور؛
3- براى رفتن به مسجد؛
4- براى رفتن به حرم امامان (علیهم السلام)؛
5- براى همراه داشتن قرآن؛
6- براى خواندن و نوشتن قرآن؛
7- براى مس حاشیه قرآن؛
8- براى خوابیدن؛
9- براى دعا و طلب حاجت از خداوند متعال؛
10- براى سجده شکر؛
11- شب عروسى براى عروس و داماد؛
12- براى آمیزش شوهر با زن در حال حاملگى؛
13- براى زن حائض مستحب است در اوقات نماز وضو گرفته و در جایگاهش به اندازه نماز خواندن بنشیند و مشغول ذکر و دعا و قرآن شود؛
14- براى کسى که وضو دارد، مستحب است دوباره وضو بگیرد؛
15- براى شخص جنب اگر مى خواهد چیزى بخورد.
(عروة الوثقى، فى وضوئات المستحبة، مساله 2 و توضیح المسائل، مساله 323)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
آن روزى که بناى کشف حجاب شد، رضاخان دستور داده بود افرادى که جزء روساء بودند مثل رئیس نظمیه و غیره باید اول کشف حجاب کنند. هر شب نوبت یکى بود، مثلاً امشب رئیس نظمیه، شب دیگر رئیس امنیّه، شب دیگر شهردارى، و هر شبى یکى بود شب به شب. آن وقت زن آن رئیس مکّشفه مى شد و اطراف او را زن ها مى گرفتند. زمانى که آیة الله العظمى حاج شیخ عبدالکریم حائرى (1274 - 1355 ه.ق) مى خواست براى نماز مغرب و عشاء به حرم برود. در خیابان تظاهر مى کردند که جاى سوزن انداختن نبود. حاج شیخ طبق معمول هر شب باید از توى این جمعیت براى نماز مغرب و عشاء عبور کند. و این مراسم مخصوصاً همان وقتى اجرا مى شد که زمان عبور ایشان بود. خودش فرمود: من که دیدم این وضعیّت است، فکر کردم رفتن به نماز مغرب عشاء را ترک کنم. من که نمى توانم نهى از منکر کنم و باید از اینجا هم عبور کنم. و اینها هم سر راه من این کار را مى کنند. اگر حرف نزنم تقریر مى شود، مى گویند: پس اینکارها را قبول کرده! اگر حرف بزنم چطور با این شخص حرف بزنم! پس بهتر است که به نماز نروم. این چه نمازى است که من بروم. این فکر را با هیچ کس در میان نگذاشتم، خودم عهد کردم که نروم. طرف عصر که در اطاق خوابیده بودم دیدم درب باز شد و سیّدى با محاسن بلند آمد و گفت: این نماز را ترک نکن! من به این جهت دلم محکم شد.
(مجله حوزه، مصاحبه با آیة الله اراکى ره، شماره 12.)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
لقمان حکیم به فرزندش وصیت کرد و فرمود: که اى فرزند، چهار صد پیغمبر را ملاقات کردم و چهار هزار کلمه حکمت از آنها یاد گرفتم و از آن چهار هزار کلمه، چهار صد کلمه را اختیار کردم و از آن چهار صد کلمه، چهل کلمه را، و از آن چهل کلمه، هشت کلمه را اختیار کردم و آن هشت کلمه این است:
دو چیز را فراموش کن:
1 - اگر به کسى نیکى کردى.
2 - اگر کسى به تو بدى کرد.
دو چیز را فراموش نکن:
1 - یاد خداى سبحان.
2 - یاد مرگ.
چهار چیز را در چهار موقع خود انجام ده:
1 - وقتى سر سفره نشستى مواظب دهانت باش. (مواظب حلال و حرام)
2 - وقتى به خانه کسى رفتى مواظب چشم خود باش.
3 - هنگامی که در میان مردم هستى مواظب زبانت باش.
4 - هرگاه مشغول نماز شدى، قلبت را حفظ کن.
(پندهاى جاویدان، ص 225.)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله) بعد از نماز صبح بین الطلوعین، در مسجد مى نشستند و به سؤالات مردم پاسخ مى دادند. روزى دو نفر نوبت گرفتند تا در محضر حضرت سؤالاتى مطرح کنند. پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله) فرمودند: من بگویم شما براى چه آمده اید یا شما خود مى گوئید؟ عرض کردند یا رسول الله شما بفرمائید؟ فرمودند: یکى براى یاد گرفتن مسائل حج آمده است و دیگرى براى سوال و آموختن مسائل وضو گرفتن. آنگاه جواب سؤال ها را چنین بیان فرمودند: امّا معناى وضو گرفتن:
شستن صورت در وضو یعنى، خدایا هر گناهى که با این صورت انجام دادم آن را شستشو مى کنم که با صورت پاک به جانب تو عبادت کنم و با پیشانى پاک سر بر خاک بگذارم. شستن دست ها در وضو یعنى، خدایا! از گناه دست شستم و گناهانى را که با دستم مرتکب شده ام تطهیر مى کنم. مسح در وضو یعنى، خدایا! از هر خیال باطل و هوس خام که در سر پروانده ام سرم را تطهیر مى کنم و آن خیال هاى باطل را از سر بدور مى اندازم. مسح پا یعنى، خدایا! من از جاى بد رفتن پا مى کشم و این پا را از هر گناهى که با آن انجام داده ام تطهیر مى کنم. اگر کسى بخواهد نام مبارک حق تعالى را بر زبان آورد باید دهان را تطهیر کند. مگر مى شود با دهان ناشسته انسان نام خدا را ببرد. باید دهان را با آب مضمضه کند و بشوید. این گوشه اى از اسرار وضو گرفتن است. اگر ما مى بینیم از نماز لذت نمى بریم و از عبادت لذت نمى بریم براى آن است که به این اسرار آشنا نیستیم. آنها که از عبادت لذت مى برند چیزى را به این عبادت تبدیل یا تعویض نمى کنند. اینکه مى بینیم ما نماز مى خوانیم و چیزى از نورانیت احساس نمى کنیم براى آن است که نماز را با آداب و اسرار آن نخواندیم. خاصیت نماز در معرفت باطن آن است.
(اسرار عبادات، آیة الله جوادى آملى ، ص 20 و 21)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
