نماز اول وقت در لندن

حدود پانزده سال پیش، مقاله اى از استاد محمّد على حومانى خواندم که خلاصه آن، این بود:
هنگام ظهر بود که در یکى از خیابانهاى شهر لندن به پیرمردى برخوردم که جلوى در خانه خود ایستاده بود و براى نماز ظهر اذان مى گفت. من آنجا ایستادم تا اذانش به پایان رسید، سپس گفتم: السّلام علیکم.
پاسخ داد: و علیکم السّلام و رحمة اللّه و برکاته تا به آیه شریفه "و اذا حیّتم بتحیّة..."(1) عمل کرده باشد. سپس به من تعارف کرد و از من خواهش نمود که داخل خانه اش شوم . من داخل شدم، دیدم او و همسرش به نماز ظهر مشغول شدند. پس از نماز ظهر، بر سر سفره نشستند و با اصرار زیاد مرا هم به خوردن غذا واداشتند. ملاحظه کردم که با گفتن "بسم اللّه الرّحمن الرّحیم" مشغول خوردن شدند و پس از صرف غذا گفتند "الحمدللّه ربّ العالمین".
و یکى از اساتید دانشگاه لندن بود که بر اثر تحقیق و تتبّع و کنجکاوى هاى فراوان، به آیین اسلام گرویده بود و امثال او در دنیاى غرب زیاد به چشم مى خورند. (2)

پاورقی:

1. نساء /86.
2. راه تکامل، ج 1،ص 190.

برگرفته از:

چهل داستان درباره نماز و نماز گزاران_یدالله بهتاشى

جهت تعجیل در فرج: 

 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم