
دهم رمضان المبارک یاد آور داغ جانسوز و حادثه
جانکاهی است که عصاره هستی و خاتم و افضل پیامبران
را به سوگ نشاند. در سال دهم بعثت بانوی بزرگ اسلام
بعد از 25 سال همراهی و فداکاری در راه پیامبر صلی الله علیه و آله با
کوله باری از رنجها، فداکاریها، گذشت و ایثارها، در سن
65 سالگی، چشم از جهان فرو بست و همسرش
محمد صلی الله علیه و آله را در میان دشمنان در فراق جانسوزی تنها
گذاشت. این حادثه دردناک درست بعد از سه روز از
وفات ابوطالب، حامی دلسوز و فداکار پیامبر صلی الله علیه و آله اتفاق
افتاد و آنچنان حضرت ختمی مرتبت را متأثر و محزون
ساخت که آن سال (دهم بعثت) را «عام الحزن» و سال
غصه و غم نامگذاری نمود و در میان اندوه فراوان و
اشکی چون باران، خدیجه را در محلی به نام «حجون» به
خاک سپرد.
آنچه در پیش رو دارید نگاهی است گذرا، به فضائل
خدیجه کبری، بانوی فداکار و صبور اسلام.
فضائل خدیجه علیهاالسلام:
1.بصیرت ژرف
از بالاترین فضائل خدیجه کبری این است که از اندیشه
بلند و فکر عمیق و بصیرت ژرف برخوردار بود؛
مخصوصاً عقل عملی او در اوج خود قرار داشت. این امر
را می توان از انتخاب پیامبر اکرم به عنوان شوهر آینده و
شایسته خود از بین آن همه خواستگاران پولدار و تاجر
فهمید.
او در چهره و رفتار محمد صلی الله علیه و آله آینده درخشان و ممتاز او را
می دید، به همین جهت راز پیشنهاد ازدواج با محمد صلی الله علیه و آله
را (قبل از بعثت) چنین بیان می کند: «یَابْنَ عَمّ! اِنّی قَدْ رَغِبْتُ
فِیکَ لِقِرابَتِکَ مِنّی وَ شَرَفِکَ فی قَوْمِکَ وَ اَمانَتِکَ عِنْدَهُمْ وَ حُسْنِ
خُلْقِکَ وَ صِدْقِ حَدِیثِکَ؛(1) ای پسر عمو! من به خاطر
خویشاوندی ات با من، و شرف و امانتداری ات در میان
قوم خود، و به جهت اخلاق نیک و راستگویی ات، به تو
تمایل پیدا کردم.»
جهت مطالعه ادامه مطلب کلیک رنجه بفرمایید...
جهت تعجیل در فرج:
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم